Zondag 1 oktober kwamen wij na een goed verlopen rit vanuit Pretoria, begin van de middag aan bij de Numbi gate. Een ingang aan de zuidwestzijde van het Kruger National Park. Vandaar uit gingen wij op weg naar ons eerste "Rest Camp" Skukuza, centraal gelegen in het noordelijkste deel van Zuid-Kruger.
Kruger National Park is ongeveer zo groot als Israël, ligt in de NO hoek van Zuid Afrika, grenst in het oosten aan Mozambique en in het noorden aan Zimbabwe.
Het zuidelijk deel omvat het historische , in 1898 afgebakende, staats-wildreservaat. De bush savanne bestaat uit bushwilgen en acacia's. De Sabie- en Krokodil-rivier begrenzen de oost en zuidzijde van dit deel van het park.
Na de nodige formaliteiten konden wij de gate door en reden wij voor het eerst Kruger park binnen. Paul had van Tokkie een aantal walkie-talkie's geleend, waarmee wij vanuit de drie auto's goed konden communiceren. Het is namelijk ten strengste verboden om in Kruger uit de auto te gaan.
Wel mag dat bij de zogenaamde "rest-places", waar een klein buffet is, een sanitaire unit en een aantal picknickbanken en de zogenaamde "skotelbraai" pannen, om je lunch op te bereiden.
Nog vrij dicht in de buurt van de gate, zagen wij onze eerste drie Kaapse Buffels vlak naast de auto's.
Een van de dieren was zo dichtbij, dat de enorme kop met de robuuste horens, direct ontzag in boezemde. Ondoenlijk echter, om die kop in dat korte moment van zo dichtbij, met mijn telelens vast te leggen. Onderstaande foto is dan ook van een van de twee iets verder van de weg grazende buffels.
 |
| Kaapse Buffel, Kruger NP 01-10-2017 |
Even later dook plotseling nummer twee van de Big Five op: een aardig uit de kluiten gewassen Olifant.
 |
| Waterbok, Kruger NP |
Het loont ook zeker de moeite, om zoals Paul door de walkie-talkie voorstelde, zo nu en dan een onverhard zijpad in te slaan. Marian spotte n.l. opeens deze Groene Boomslang in een struik. Een behoorlijk giftig beestje.
 |
| Close-up van deze Groene Boomslang |
Natuurlijk lette ik ook op de vogels en dat leverde deze mooie Vorkstaart Scharrelaar op zoals wij hem noemen.
 |
| Lilac-Breasted Roller/ Gewone Troupant, Kruger 01-10-2017 |
Kort hierna stuitten wij op een groepje Zebra's en een heus Wrattenzwijn. Het Afrika-gevoel begon nu toch wel steeds meer te leven.
Even later weer een Scharrelaar in beeld, waarvan de lila borst goed te zien is.
Opeens zagen wij een groep Gieren, één van mijn favoriete soorten, in een boom: bleken er nog drie verschillende soorten in te zitten ook. Het betrof een paar Witruggieren, een Oorgier en een Afrikaanse Monniksgier. Deze laatste is beduidend kleiner dan onze Monniksgier en heeft ook een kleinere kop en slankere snavel.
 |
| Van links naar rechts: White-Backed Vulture/Witrugaasvoël, Lappet Faced Vulture/Swartaasvoël en Hooded Vulture/Monniksaasvoël |
We zagen onze eerste Impala's en Mirte ontdekte op een van de grote ronde rotsformaties, die her en der verspreid in het landschap liggen, een Klipspringer.
 |
| Impala met Red-Billed Oxpecker/Rooibekrenostervoël |
Vlak voor onze aankomst in Skukuza rest-camp, waar wij drie nachten zouden verblijven, zagen wij nog een Hornbill in het namiddag licht. Mede doordat je in Kruger maar 30-40 km per uur mag rijden
-je bent er te gast bij de dieren zo gezegd, het is hun domein- en wij veel foto-stops hadden gemaakt, arriveerden wij in Skukuza rond 17.00 uur. Dat is een uur voordat de hekken van het kamp dicht gaan.
 |
| Southern Yellow-Billed Hornbill/Geelbekneushoringvoël |
De volgende ochtend waren wij al om 7.00 uur op pad voor een tocht langs de Sabie rivier. Paul's dochter Chantelle en haar vriend Lance vertrokken wat later naar een ander deel van het park en Paul reed met ons mee.
Al vrij snel kwamen wij dicht bij de weg een paar imposante Koedoe mannetjes tegen.
Opeens zagen we rechts van de weg een paar mooie zwaluwtjes, met een rood kopje en krachtig gestreepte borst en buik. Bij schuin tegenlicht was het een kwestie van niet nadenken, maar "schieten".
 |
| Lesser Striped Swallow/Kleinstreepswael, Kruger 02-10-2017 |
In een aftakking van de rivier was een Nijlpaard aan het grazen langs de oever, onder het wakend oog van een Afrikaanse Visarend.
 |
| African Fish Eagle/Visarend |
Een Hornbill had weer eens een "gezellig" struikje uitgekozen.
Van een behoorlijk grote groep Impala's gingen er twee mannetje duelleren. Het ging er pittig aan toe, wat ook te zien is aan het opstuivende zand bij de hoeven en de horens.
Een nieuwsgierig Vervet Aapje, een kleine groep Olifanten met een innemende peuter in hun midden en een doorgaans diep in de vegetatie blijvende Nyala maakten vervolgens hun opwachting.
De Nyala is een kwetsbare soort, die in het uiterste NO van Zuid-Afrika en een paar omliggende landen voorkomt. Het mannetje heeft lange haardossen op keel en buik. De poten (achterpoten net deels zichtbaar op de foto) zijn opvallend geel.
 |
| Nyala antilope-Tragelaphus angasii, Kruger 02-10-2017 |
Terwijl wij net weer wilden doorrijden, hield een tegemoet komende bestuurder ons staande en zei iets tegen Paul, die één van onze twee huurauto's reed: er waren iets verderop Leeuwen gezien, over de brug net aan de andere kant van de Sabie rivier!
Nou dat was op de 40 km limiet zo snel mogelijk er naar toe rijden. Gelukkig waren wij niet ver van die brug en zagen aan de overzijde rechts al wat auto's staan. We konden onze beide wagens er nog net een beetje tussen wurmen en wouw, daar was meneer, de koning der dieren, the Lion King! Wat een gigantisch en imposant beest. Ja natuurlijk kennen wij ze van de dierentuin en vroeger als kind van het circus, maar dit.... in The Wild en zo dichtbij en dan ook nog in een fraai decor door die omgevallen boom, echt heel indrukwekkend.
Na een paar minuten nam de leeuw een wat merkwaardige positie in en ging toen wat bewegingen maken, die alle bellen deden rinkelen: een paring! Alleen konden wij zijn uitverkoren dame net niet zien.
Nadat wij onze beide auto's uit de verkeersknoop hadden gestuurd en linksaf de brug opreden, zag ik opeens vlakbij twee enorm grote zwarte vogels uit de vrijwel droge rivierbedding tegen de helling oplopen. Hoornraven! Ik wist het gelijk. Wat een soort! Ik vroeg Paul om zo snel het kon iets achteruit te rijden (gelukkig zat er geen auto kort achter ons), zodat ik een richtpunt kon vinden wanneer ze langs een groep struiken kwamen. Er was niet veel open ruimte, maar het zou moeten lukken. En Yes, daar kwamen ze, met grote stappen liepen de imposante vogels iets van ons af, verder de bush in.
In zijn erg fraaie en zeer informatieve boekje "Het Afrika van de IJsvogel" schrijft Willem Hendrik Gispen ook een paar keer over de Hoornraaf. Het betreft verhalen uit de traditionele cultuur van de oorspronkelijke bewoners van dit continent. De uitgever heeft nadrukkelijk in de aanvang van dit boek vermeld, dat niets uit de inhoud mag worden gepubliceerd, gedigitaliseerd etc. etc.
Nou dat is dan spijtig voor jullie volgers van dit Blog, maar heb je met name wat met IJsvogels, dan zou ik dit boekje, dat rijk en prachtig is geïllustreerd, zeker aanschaffen.
 |
| Southern Ground Hornbill/Bromvoël, Kruger 02-10-2017 |
De eerste vogel is vrijwel zeker het mannetje, gelet de forsere hoorn op de snavel. De tweede is hoogst waarschijnlijk het vrouwtje, hoewel de kleine blauwe aftekening in het midden van de keelzak hier niet zichtbaar is. Hoornraven hebben witte handpennen, die alleen in vlucht zichtbaar zijn. Bij vogels op de grond, zoals op deze foto's worden ze bedekt door de zwarte vleugeldekveren.
De Hoornraaf is uiterst kwetsbaar, omdat buiten de reservaten steeds meer hoge bomen, waarin hij bij voorkeur broedt, verdwijnen. Dit ten gevolge van houtkap, bosbranden en Savanne Olifanten. Uit recent Zuid-Afrikaans onderzoek is gebleken, dat gemiddeld eens in de negen jaar een jong succesvol wordt groot gebracht. De Hoornraaf broedt n.l. in groepen van twee tot acht vogels, waarvan er één paar broedt en de anderen meehelpen het territorium te verdedigen. *Bron: Wikipedia
Wij vervolgden onze weg en aan het eind van de brug zag ik op enige afstand twee Zadelbek-Ooievaars in de rivierbedding staan.
 |
| Saddle Billed Stork/Saalbekooievaar |
Ook de daarop volgende minuten werkten de vogels prima mee, zoals op onderstaande foto's is te zien.
 |
| White-Fronted Bee-Eater/Rooikeelbyvreter |
 |
| Brown-Headed Parrot/Bruinkoppapegaai |
Kort na mijn eerste en gelijk ook enig papegaaien soort van deze reis, zag Paul rechts in de berm iets scharrelen. Marian, die naast Paul zat, kon het net niet goed zien en ik vanaf de achterbank al helemaal niet. Paul manoeuvreerde de auto toen voorzichtig in een iets andere positie. Ineens zag ik hem, een kwartelachtig vogeltje met een ongelofelijke schutkleur. Maar wat een prachtig getekend beestje! Voor mij was dit Bosveldkwarteltje een van de vogel-hoogtepunten van deze reis.
 |
| Common Buttonquail/Bosveldkwarteltje, Kruger 02-10-2017 |
Vlak voor wij bij een "picnic-place" langs de Sabie rivier aankwamen, zagen wij nog een Baviaan en een Witruggier.
 |
| Close-up vanwege de bijzondere kleurtekening in de irissen. |
 |
| WhiteBacked Vulture/Witrugaasvoël, Kruger 02-10-2017 |
Met Paul als Chef de cuisine en assistentie van Mirte en Marijke, werd op de Skotelbraai de lunch bereid. Dit alles onder meer dan grote belangstelling van een groepje Vervet apen.
Terwijl er nog wat tijd is om een rondje te vogelen langs de randen van deze fraai gelegen picknickplaats, komt er opeens een Bosbok met twee Ossenpikkers op zijn rug de lunch-arena binnenlopen.
Kort hierna krijg ik een heuse Afrikaanse Wielewaal in het vizier: een Maskerwielewaal! De vogel blijft enkele seconden goed in beeld, zodat ik bij lastig licht toch wat foto's kan maken.
 |
| Black-Headed Oriole/Swartkopwielewaal, Kruger 02-10-2017 |
 |
| Impalabloesem |
 |
| Impala met Red-Billed Oxpecker |
Op de terugweg naar ons basiskamp treffen we op enige afstand nog een Lilac-Breasted Roller en is er even een rustpauze bij de Lion King en zijn dame (nu wel zichtbaar vanuit deze hoek).
We hebben slechts twee uur voor ons zelf, omdat er om 17.00 uur een sunset game-drive op het programma staat in een grote open terreinwagen met twee Park Rangers en nog een aantal toeristen.
Het begint niet slecht met een stoere Vechtarend (een soort die zich niet vaak laat zien), een fraaie Patrijs en een groepje Giraffen.
 |
| Martial Eagle/Breëkoparend, Kruger 02-10-2017 |
 |
| Crested Francolin/Bospatrys |
Even later zien wij in de verte onze eerste Rhino's en stuiten we op een groep rustende Hyena's net naast de weg.
Wij rijden weer door, nu over onverharde paden. Het is nu echt donker en Darrel, onze gids, gebruikt een vrij sterke lamp om de bossages af te zoeken tijden het rijden.
Zo wordt na enig zoeken, een groepje Leeuwinnen met halfwassen jongen ontdekt. Ze komen langzaam in beweging en steken uiteindelijk voor de terreinwagen langs het pad over.
Opeens zien we een Uil, die door onze passerende terreinwagen wordt opgeschrikt en weg vliegt. Ik zit rechts achterin en kan nog net zien, dat de Uil iets verder van de weg weer invalt op wat kale takken: "Stop" roep ik "Stop", en dat wel vijf keer voordat ze het voorin horen. Ze stopten en langzaam reden wij achteruit. Het leek een eeuwigheid te duren voor we weer bij de bewuste plek kwamen.
En ja, daar zat ie, hij was er dus nog. Nu kon iedereen deze Afrikaanse Oehoe soort prachtig zien. Zuid-Afrika kent drie soorten Oehoe's, waarvan deze Gevlekte Ooruil de meest voorkomende is. Hij bleef nog heel even zitten, zodat ik snel een paar foto's kon maken bij een behoorlijk hoge iso waarde van 5000, bij f8 1/60 sec en 1, 1/3 onderbelichting (dit voor de fotografen).
 |
| Spotted Eagle-Owl/Gevlekte Ooruil, Kruger 02-10-2017 |
Een paar seconden later verdween deze fraaie Spotted Eagle-Owl, als een spook in de nacht.
Een prachtig slotakkoord van een lange, maar geweldige dag in Kruger National Park.
Onze derde dag in Kruger, met voor de laatste keer Skukuza als rest-camp, verschijnt over een paar weken in het volgende Blog.
